Sjamaan

Waar alle tradities gelijke uitspraken over doen, is de betekenis van het woord Sjamaan. Sjamaan betekent ‘hij die weet’. De Sjamaan kan zien in het donker. Daarmee wordt bedoeld dat de Sjamaan kan afreizen naar andere werelden. De boven- of onderwereld, maar ook over grote afstanden in de middenwereld.
De sjamaan gebruikt daarvoor een verandering van staat waardoor hij in contact kan komen met de spirits. Voor de sjamaan zijn alle werelden hetzelfde en is er geen verschil tussen de geestenwereld als de ‘normale’ wereld. De sjamanisatie zelf is de meest oorspronkelijke versie van psychoanalyse, want de sjamaan werkt met archetypische beelden, die zich in de vorm van symbolen manifesteren in een zogeheten “ wakkere droom” .
Een sjamaan is daardoor geen medicijnman en wel een geestelijk leider, soms ook wel als priester/heler aangeduid. Een sjamaan richt zich veel meer op het brengen van balans in de stam, het land dan alleen het beter maken van de zieken.
Het ene systeem is niet beter dan het andere. Het gaat er juist om de combinatie van alle wijsheden.

Het persoonlijke pad van de Sjamaan:
Het pad van de hedendaagse sjamaan is anders dan in de traditionele stammen. Wij leven hier in het Westen toch op andere wijze dan bijvoorbeeld de Q’eros in Peru. Bovendien mogen we de bijdrage van de Sjamaan aan de maatschappij niet vergeten. Het brengen van balans. De westerse Sjamaan is opgeleid, getraind en geïnitieerd op een wijze die in lijn ligt met de Andestraditie. Met aanpassingen daar waar nodig om het toepasbaar te maken in onze wereld.
Volgens Don Américo Yábar (Internationaal bekend als mysticus en dichter) is het zo dat je een (Q’ero) sjamaan wordt door transmissie. Die transmissie kan komen vanuit het geraakt zijn door de bliksem, van een Meester die vindt dat je er klaar voor bent of vanuit een diep gevoel binnenin jezelf.